Dit gebeurde bij deze zomer in een Spaans hotel, toen ik uit verveling uit een openbare boekenkast vol B-titels het boek van Joep Dohmen 'Over levenskunst'. Dit boek heeft me geleerd om het leven niet zomaar passief te leven: het is van levensbelang je eigen doelen en levenswaarden te bepalen, want onze identiteit dreigt te versnipperen in de huidige consumptiemaatschappij.
Bepalen is echter niet alles: het zit 'm juist in de praktijk. Is mijn doel om vegetariër worden, dan benoem ik die juicy hamburger in het weekend geen 'guilty pleasure', maar voedsel dat ik uit principe niet eet. Het is dus van belang dat je naast het vormen van gedragscodes, meningen en je eigen kledingstijl ook kunt beargumenteren waaróm je kiest voor bepaalde handelingen en opvattingen.
Sinds dit boek ben ik helderder gaan denken over mijn eigen kunstwerk. Na wat filosoferen en heel wat volgeschreven blaadjes kwam ik erachter dat ik qua studie niets liever wil dan iets met mensen. Ik roep al jaren dat ik psychologie ga studeren, maar het laatste jaar ben ik toch gaan twijfelen vanwege het ietwat sombere toekomstperspectief volgens de huidige arbeidsmarkt. Nu heb ik mezelf de vraag gesteld: wat gaat voor, een duffe studie waar ik met moeite doorheen kom, maar later veel geld mee verdien, of een studie waar mijn volledige interesse naar uitgaat? Juist, het laatste natuurlijk. Lucht op!
Ook ben ik vegetariër geworden, terwijl ik een halfjaar geleden nog een vage afkeer had tegenover mensen met zo'n lifestyle (In 2016 zal het Atkins-dieet weer helemaal happening zijn, die hype waait wel weer over). In plaats van mijn ogen te sluiten voor de huidige bio-industrie, heb ik ervoor gekozen om bewuster te kiezen en vlees voortaan te laten staan. Gewoon, omdat het kan.
Bepalen is echter niet alles: het zit 'm juist in de praktijk. Is mijn doel om vegetariër worden, dan benoem ik die juicy hamburger in het weekend geen 'guilty pleasure', maar voedsel dat ik uit principe niet eet. Het is dus van belang dat je naast het vormen van gedragscodes, meningen en je eigen kledingstijl ook kunt beargumenteren waaróm je kiest voor bepaalde handelingen en opvattingen.
Sinds dit boek ben ik helderder gaan denken over mijn eigen kunstwerk. Na wat filosoferen en heel wat volgeschreven blaadjes kwam ik erachter dat ik qua studie niets liever wil dan iets met mensen. Ik roep al jaren dat ik psychologie ga studeren, maar het laatste jaar ben ik toch gaan twijfelen vanwege het ietwat sombere toekomstperspectief volgens de huidige arbeidsmarkt. Nu heb ik mezelf de vraag gesteld: wat gaat voor, een duffe studie waar ik met moeite doorheen kom, maar later veel geld mee verdien, of een studie waar mijn volledige interesse naar uitgaat? Juist, het laatste natuurlijk. Lucht op!
Ook ben ik vegetariër geworden, terwijl ik een halfjaar geleden nog een vage afkeer had tegenover mensen met zo'n lifestyle (In 2016 zal het Atkins-dieet weer helemaal happening zijn, die hype waait wel weer over). In plaats van mijn ogen te sluiten voor de huidige bio-industrie, heb ik ervoor gekozen om bewuster te kiezen en vlees voortaan te laten staan. Gewoon, omdat het kan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten